“Don’t worry be happy.”
ตอนที่เดียร์เป็นมะเร็งแรกๆ
เดียร์คิดถึงอนาคตวนๆ ซ้ำไปซ้ำมาทั้งวัน…ทุกวัน!
เลยลองเขียนมันออกมา
สรุปก็มีเรื่องที่กังวลอยู่ไม่กี่เรื่อง

คิดวนไปวนมาหลายรอบมาก
จนนึกขึ้นมาได้ว่า… เครียดไปก็ไม่ได้อะไร
ตอนนี้เราก็ยังโอเคอยู่หนิ!
เลยเลือกมองความสุขเล็กๆน้อยๆ
ว่าความสุขมันก็อยู่รอบตัวเรามากมาย
แค่เราดึงตัวเองออกมาจากความเครียด
แล้วหันมาให้กำลังใจตัวเอง

เดียร์ยังได้มีโอกาสฟังพระเทศน์และนำมาปรับใช้
โดยเดียร์ตื่นเช้ามาบอกกับตัวเองทุกวันว่า
“ฉันจะหาย สบายดี มีความสุข และแข็งแรง”
พร้อมกับยิ้มให้ตัวเองหนึ่งที
เหมือนเป็นการสะกดจิตตัวเองเล็กๆ
และความเจ็บมันก็น้อยลงเลยนะ มันมีพลังมากจริงๆ
ถือว่ารอดมาได้ด้วยประโยคนี้เลยล่ะ

เดียร์เชื่อเรื่องของ ‘ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว’
เคยสังเกตว่าตอนที่เราเจ็บแผลมากๆ ไม่หายสักที
พอมันเจ็บจี๊ดขึ้นมาทีไร เราก็ร้องว่า
โอ้ยย! เจ็บบ!

พอคิดแบบนั้นรู้สึกว่าตัวเองเจ็บหนักกว่าเดิมอีก
เราเลยเปลี่ยนความคิดว่าไม่เจ็บๆ
กลับกลายเป็นว่า เฮ้ยย รู้สึกหายเจ็บซะงั้นนน!!

นอกจากกำลังใจและน้ำใจมากมายจากคนรอบตัวที่น่ารักมากๆ
ทั้งครอบครัว แฟนและเพื่อนๆ
คุณหมอพยาบาล และเจ้าหน้าที่ที่ศิริราช
ที่สำคัญไม่แพ้กันคือสำหรับเดียร์นั่นก็คือ
กำลังใจจากตัวเอง
คือเราต้องใช้ ‘ใจรักษากาย’ ค่ะ

และนี่คือที่มาของสร้อย JUST be HAPPY
ที่เหมือนเป็นเครื่องเตือนใจของเดียร์
และอยากจะใช้เพื่อส่งต่อกำลังใจให้กับทุกคนที่กำลัง
เจอกับอุปสรรคปัญหาในชีวิตอยู่ตอนนี้

ตั้งแต่เริ่มแรกที่เป็นมะเร็งก็จะมีความรู้สึกแย่ต่างๆ นานาสารพัดที่ความคิดลบจะไปได้ ทุกคนในครอบครัวมาดูแลและให้กำลังใจ เราก็เศร้าว่าอายุเท่านี้แล้วแทนที่จะดูและพ่อกับแม่ กลายเป็นนี่ทำให้ท่านเป็นห่วงกว่าปกติอีก แต่ก็ได้พลังบวกจากแฟนและพี่สาวว่า ถ้าเรามัวแต่แย่ทางใจ กายเราก็จะแย่ด้วย มันไม่ได้ทำให้มะเร็งเราหายได้เลย

จากที่คิดโทษตัวเอง ก็ค่อยๆ คิดได้ว่าสิ่งที่เราจะตอบแทนทุกคนได้ก็คือ เราต้องเข้มแข็งขึ้นมาให้ได้ทั้งร่างกายและใจ ลองคิดดูว่านี่เราก็ยังได้ตื่นมาตอนเช้า ยังได้ใช้ชีวิตอยู่ มีคนที่รัก นี่มันคือสิ่งที่ดีมากๆ ที่สุดแล้ว หลังจากนั้นก็ค่อยๆ คิดเลยว่า การเป็นมะเร็งนี่มันก็ทำให้เราอยู่ง่ายขึ้นมากเลยนะ

มักจะคิดกับตัวเองบ่อยๆ ว่าในวันที่เราได้ตื่นมาใช้ชีวิตประจำวันไปตามปกตินี่มันดีจริงๆ มีความสุขกับอะไรง่ายๆ เลิกโทษอดีต ไม่กังวลกับอนาคต…เพราะการที่เรามี ‘วันนี้’ คือสิ่งที่ดีสำหรับเราแล้วค่ะ

และนี่คือที่มาของสร้อย Today is Great! ที่เป็นเหมือนเครื่องรางเตือนใจของตั๊ก และอยากจะใช้เพื่อส่งต่อกำลังใจให้กับทุกคนที่กำลังเจอกับอุปสรรคปัญหาในชีวิตอยู่

ครั้งแรกที่เรามองกระจก
เราเห็นสภาพตัวเองแย่มากๆ
เรารู้สึกท้อ เหนื่อย สิ้นหวัง
ทั้งเรื่องค่ารักษาพยาบาล
ทั้งเรื่องการดูแลตัวเองและเรื่องต่างๆ

ถึงแม้ว่าเราจะลำบาก
แต่เราก็ไม่เคยคิดจะพึ่งใคร
ไม่อยากกวนที่บ้าน
เรายังไปทำงานตามปกติ
ทั้งๆ ที่บางทีร่างกายไม่อำนวย
หน้าที่การงานก็ยังไม่มั่นคง
เพราะเพิ่งเริ่มงานได้ไม่นาน
เรื่องเงินจึงกลายเป็นเรื่องใหญ่
รองลงมาจากอาการป่วย

ตอนนั้นเราท้อมากก
ร้องไห้จนเหนื่อย
แล้วก็มองหน้าตัวเองอยู่หน้ากระจก
เห็นภาพตัวเองนั่งสะอื้น

แล้วเราก็ถอนหายใจแรงๆ
มันเลยรู้สึกถึงลมหายใจของตัวเอง
ทำให้เรามีสติคิดได้ว่า
เออ เรายังมีชีวิตอยู่นี่นา
ฉันยังไม่ตายนะ